ชะตาวาตะ (ชื่อชั่วคราว)

ชะตาวาตะ (ชื่อชั่วคราว)

อันชีวิตประจำวันของคุณชายสามกระกูลซูอันเลืองชื่อเช่นเขานั้น

คือการขบเคี้ยวขนมเคล้าน้ำชา เช้า สาย บ่าย หรือตอนตกเย็น ก็ล้วนใช้ชีวิตธรรมดาสามัญเช่นนี้ทั้งสิ้น

แต่ว่า...ชีวิตคุณชาย ‘ซูเจียงหราน’ เช่นเขา มีเรื่องน่าบัดซบมากอยู่เรื่องหนึ่ง

เมื่อวัยเยาว์เขาถูกบิดามารดรมั่นหมายไว้กับคุณหนูหก ‘จ้าวชิงอี้’

นางเป็นสตรีที่ประหลาด และเกิดมาพร้อมกับคำว่า ‘โง่งมดุจสุกร’

เวลานางพบเขาก็มักจะพูดวกไปวนมา เช่นประโยค ‘เมื่อครั้งก่อน ข้ามาที่นี่เมื่อครั้งก่อน อ่า..ครั้งก่อนข้ามาที่นี่’

จนเขายกมือขึ้นนวดขมับ เมื่อครั้นนางเจอเขานางมักจะชี้นิ้วอวบๆนั่นมาทางเขา ทำท่ายกมืออีกข้างขึ้นปิดจมูกแล้วพูดพยางค์หนึ่งว่า ‘ยี๋!’

แม้ว่าเขาจะอาบน้ำครั้งหนึ่งต่ออาทิตย์ แม้ว่าเขานั้นจะมีขี้ไคลขึ้นเต็มตัวอย่างขอทานตามซอกหลืบ กว่าจะขัดก็สามเดือนครั้ง

และแม้ว่า..ฮึ่ม! ช่างมันเถอะ เมื่อครานั้นเขาเป็นเพียงเด็กห้าขวบเท่านั้น

เมื่อโตเขาก็เริ่มปรับเปลี่ยนพฤติกรรม อาบน้ำสองครั้งต่ออาทิตย์ ขัดขี้ไคลบ่อยขึ้น 

เมื่อท่านแม่รู้ข่าวถึงกับลุกขึ้นมาโห่ร้องดีใจ ฉลองทุกๆวันที่เขาอาบน้ำเป็นวันมงคล 

ด้วยสาเหตุที่ว่าท่านแม่มักจะส่งคนใช้มาที่เรือนเขาบ่อยๆ หวังจะจับเขาอาบน้ำ แต่บ่าวเหล่านั้นก็ถูกเขาไล่ออกจากเรือนไปจนหมด

ท่านแม่ที่หวังจะขัดเกลาเขาต้องล้มเลิกเรื่องนี้ไปโดยปริยาย นางสรรหาทุกวิธีมาใช้แล้ว ตอนนั้นนางจึง‘ปลง’เขาไปแล้ว

กลับมาที่เรื่องของจ้าวชิงอี้ นางเป็นสตรีที่แปลกประหลาด นางมีรูปโฉมงดงามราวกับหลุดออกมาจากภาพวาด

 แต่มักจะวางท่าเป็นคุณหนูผู้หยิ่งยโส ก้าวร้าว ดื้อรั้น แม้ครานั้นนางจะยังเล็ก แต่ท่าทางของนางนั้นบ่งบอกได้เป็นอย่างดี

นางมีนิสัยน่ารำคาญอยู่อย่างหนึ่ง คือการที่ชอบทำท่าขยะแขยงเวลาอยู่ใกล้เขา ชนิดที่ว่า หากรับรู้ถึงเขาในรัศมีใกล้เคียง

 นางถึงกับวิ่งหนีไปสุดหล้าราวกับไม่ขออยู่ร่วมโลก เรื่องนี้ท่านอัครเสนาบดีจ้าวก็กังวลมิใช่น้อยกับนิสัยของนาง

แต่เมื่อเดือนที่แล้วกลับเกิดอุบัติเหตุขึ้นทำให้นางสลบไปหนึ่งอาทิตย์เต็มๆ เมื่อฟื้นขึ้นมา หลังจากที่นางถูกเขาช่วยไว้ตอนเจออันธพาล 

หนึ่งวันหลังจากนั้นนางถึงกับบุกมาที่จวนเขาแล้วเอ่ยสารภาพรักท่ามกลางความตกใจของทั้งจวนตระกูลซู

ยามนั้นเขาถึงกลับช็อกไปสองชั่วยามเต็มๆ นางต้องสมองกระทบกระเทือนเป็นแน่แท้แล้ว!

__________

สวัสดีค่ะ เรื่องนี้เป็นผช.เป็นผู้บรรยายเรื่องราวนะคะ 

เราเห็นว่านิยายจีนโบราณซะส่วนใหญ่ มักจะเป็นผู้หญิงเริ่มเรื่องอ่ะนะ เราก็เลยเห็นเฉพาะมุมมองของผญ.กัน

วันนี้เราขอเสนอมุมมองของผช.ในแนวความคิดของตัวเองนะคะ

ฮืมม เรื่องนี้พระเอกมีชื่อว่าเจียงหราน เป็นพวกใช้ชีวิตสบายๆไปวันๆ ส่วนนางเอกชิงอี้นั้น (คนเดิม)ก็เป็นพวกสมองข้า หรือเรียกว่าโง่งม:p

เรื่องพอจะเดาแนวออกมั้ยว่าทำไมภายหลังนางถึงดีขึ้น ก็เหมือนกับหลายเรื่องค่ะ แต่พอมองในมุมที่พระเอกเผชิญนางก็เลยดูแปลกๆไง นี่แหละสนุก

ยกตัวอย่างความคิดบนในคาแร็กเตอร์พระเอก(ผู้ซกมก)ไปแล้วนะ ฮ่าๆๆ นิยายเรื่องนี้เน้นสายฮานะคะ ไม่เน้นมาม่า:p

ฝากนิยายเรื่องนี้ด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ>_<